Jan Bułhak (ur. 1876, Ostaszyn – zm. 1950, Giżycko) – pionier polskiej fotografii artystycznej, jej teoretyk i krytyk, animator ruchu klubowego i związkowego, współzałożyciel Fotoklubu Wileńskiego (1927), Fotoklubu Polskiego (1929) i ZPAF (1947). Przez większość życia związany z Wileńszczyzną gdzie powstały jego najważniejsze cykle fotograficzne. W swojej twórczości fotograficznej wierny tradycji piktorializmu. Pod koniec lat 1930. sformułował program fotografii ojczystej, który rozwijał również w zmienionych realiach politycznych po II wojnie światowej. Specjalizował się przede wszystkim w fotografii krajoznawczej, pejzażach i fotografii architektury historycznej.